Nieuwe Gedichten
Home Page

Gedichten

Gedichten 2

Nieuwe Gedichten

Lees dit eens...

Links

Gastenboek en Reacties

Contact


Hier kunnen jullie mijn nieuwste hersencreaties lezen. Laat vooral een berichtje achter zou ik zeggen met of je ze goed of slecht vind, want maar weinig tot geen mensen hebben ze gelezen!


Mijn zoektocht naar God

In mijn zoektocht naar God
kijk in omhoog
zover ik kan.
Maar ik zie Hem niet.

In mijn zoektocht naar God
klim ik in de hoogste top
van de hoogste boom.
Maar ik ontmoet Hem niet.

In mijn zoektocht naar God
spring ik boven de hoogste toren,
boven de hoogste gebouwen uit.
Maar ik bereik Hem niet.

Ik val op de grond,
mijn ogen gesloten,
terwijl ik naar adem hap.
Teleurgesteld huilend,
wanhopig.

Opeens pakt Iemand mijn hand.
Ik open mijn ogen,
maar ben verblind.
Een schaduw tilt me op
en fluistert:
"Doe geen moeite,
Ik ben al bij je."

Tussen de regels

Wanneer je dit gedicht leest
zul je meer over mij te weten komen.
Maar dan moet je wel
tussen de regels lezen.

Witte stukken
vol transparantie
volkomenheid
open.

Maar eigenlijk
zou het witte
grijs moeten zijn.
Want ook ik
heb mindere kanten.
Grijze vlakken
en donkere hoeken
die ik liever niet laat zien.

Ook zouden er
zwarte regels moeten zijn.
Die mijn pijn
en angsten
weerspiegelen.

Lees tussen de regels
en je zult zien
een verwarde schrijfster
die zichzelf is.


Hoe

Hoe ver kan ik zien,
kunnen mijn ogen kijken
terwijl ik sta op deze plek?

Hoe ver kan ik lopen
kunnen mijn benen me dragen
hier, vanaf deze plaats?

Hoe ver kan ik reiken,
mijn arm omhoog
vanaf deze plek?

Mijn zien is beperkt,
mijn benen zijn te zwak,
mijn arm is te zwaar.

Maar U ziet me
U draagt me
U strekt Uw hand uit naar me.

God, als ik U wil zien,
open mijn ogen.
Als ik naar U toe wil lopen,
kom mij tegemoet.
Als ik U wil aanraken,
pak mijn hand.

Kom mij nabij.

Waarom?

De spanning
snijdt
als een mes
door mijn rug.

Mijn hart
verscheurt
terwijl mijn benen
verlammen.

Mijn knieen
worden week
trillende handen
bevende lippen.

Als verdoofd
val ik op de grond
stuiptrekkend
gezicht verstard.

Mijn ogen
richten zich op hem,
vragend
"Waarom?"

All of these words

All of these words
are written from my heart
are written from my soul
are written from a child, teared apart.

You took my bright eyes
made me totally blind.
And all I'd left to see
were the things in my mind.

You infected my soul
gave me pictures of hate.
Took my past and my present
closing the future gate.

You took my sunshine
gave me darkness instead.
No more life under the living.
Only existence in dead.

Now I have written
the words from my soul,
my eyes begin to see
my bright future goal.

No more painfull living,
no more frightening shame,
restored in my blood
breaking with your game.

Looking into the future
walking from my past.
These words I have written
will be mine for last.

De wilg

De takken van de wilg
hangen treurend naar beneden.
Het grauwe beeld nog donkerder makend.

De wolken achter de wilg
zijn donkergrijs van kleur
de droefheid nog eens benadrukkend.

Druppels vallen naar beneden,
laten de takken nog zwaarder hangen
onder hun gewicht van verdriet.

Een flits verlicht de omgeving.
Een hevig gekraak klinkt.
En met een donderend geluid valt de wilg om.

Het was hem te veel,
het aangezicht van droefheid,
het alsmaar groter wordende verdriet.

Het leek als of de flits
de laatste druppel was
de genadeslag.

Maar die flits
zette de wilg in vuur en vlam,
sprankelend.

Verdoofde de tranen
omhelsde de stam,
verwarmde de toppen.

Liet de boom
trillen van vrede
en volledige overgave.

En met een zucht
gaf de wilg zich over
aan de Eeuwige.

Green droefheid meer,
geen verdriet, tranen en pijn.
Maar vrede, voor altijd.

Zonder jou

Je stompzinnige woorden
maakte mijn verharde hart
alleen maar harder

Je snijdende tong
maakte mijn beschadigde ziel
nog meer beschadigt

Je naieve gedrag
maakte mijn koele liefde voor jouw
alleen maar kouder

Jouw grenzenverleggend doen en laten
maakte mijn grenzen
tot een nog ontoegankelijkere muur

Nog langer in jou bijzijn vertoeven
zou mij
nog eenzamer maken

Zonder jou zou mijn verharde hart
in gesmolten ijs zijn verandert

Zonder jou zou mijn ziel
stukje bij beetje weer genezen

Zonder jou zou mijn liefde
warmer worden dan de hitte van de zon

Zonder jou zouden mijn grenzen
opener zijn dan landsgrenzen

Zonder jou zou mijn eenzaamheid
voor goed verdwijnen

Zonder jou
ben ik mezelf